Αρχιτεκτονική Ποσειδωνίας

Στο Vessel εξερευνούμε την αρχιτεκτονική χρήση της θαλάσσιας πόας (seagrass) στο νησί της Αίγινας. Μελετώντας ιστορικά παραδείγματα σε όλο το νησί, συμπεριλαμβανομένων κτιρίων στην Παλιαχώρα, στο Παγώνι και στο Φρεάτσι, έχουμε δει πώς η θαλάσσια πόα συσκευαζόταν μέσα στη δομή της οροφής για να μονώσει την περιοχή της στέγης.

Η Αίγινα έχει επίσης αρκετά σπίτια από άχυρο (straw-bale) που έχουν κατασκευαστεί τα τελευταία χρόνια, και σκεφτόμαστε πώς αυτές οι δύο τεχνικές φυσικής και βιώσιμης δόμησης θα μπορούσαν να συνδυαστούν ώστε να δημιουργήσουν κάτι νέο.

Τον Νοέμβριο του 2025, μια τυχαία συνάντηση με τον Ελβετό κατασκευαστή πηλού και καλλιτέχνη Georg Faulhaber οδήγησε στη διοργάνωση ενός εργαστηρίου που εξέτασε πιο προσεκτικά πώς τα τοπικά αργιλικά εδάφη από διάφορα σημεία του νησιού θα μπορούσαν να αναμειχθούν με θαλάσσια πόα που συλλέγεται από τις παραλίες, ώστε να δημιουργηθούν ωμόπλινθοι (adobe) καθώς και ένα στρώμα μόνωσης.

Εργαστήκαμε ως ομάδα για να συλλέξουμε τον πηλό, να τον επεξεργαστούμε και να αναμείξουμε τον πηλό, το νερό και τη θαλάσσια πόα, ώστε να δημιουργηθεί μια συνεκτική μάζα που στη συνέχεια μπορούσε να τοποθετηθεί σε καλούπια για να σχηματίσει μορφές που στεγνώνουν στον αέρα για αρκετούς μήνες.

Ο Georg μάς βοήθησε να κατανοήσουμε τη σημασία της χειροτεχνικής κλίμακας και το πώς, ακολουθώντας «τους παλιούς τρόπους», συχνά επιτυγχάνεται καλύτερο αποτέλεσμα από το να μηχανοποιήσει κανείς τις διαδικασίες παραγωγής τούβλων. Συζητήσαμε για την κλίμακα, τις ροές εργασίας και το τι σημαίνει να χρησιμοποιούμε υλικά από τη δική μας βιο-περιοχή, χωρίς όμως να φτάνουμε σε επίπεδα εξορυκτικής εκμετάλλευσης.

Ελπίζουμε ότι αυτά τα πρώιμα πειράματα θα αποτελέσουν την αρχή για μια πιο εκτεταμένη έρευνα σχετικά με τη χρήση της θαλάσσιας πόας στην τοπική αρχιτεκτονική, ως μια βιώσιμη μέθοδο αξιοποίησης ενός υλικού αποβλήτου με δημιουργικό και ωφέλιμο τρόπο.